Schuur bouwen

Ook in Frankrijk zie je het verschijnsel dat vakmensen schaars, en duur, worden. Fransen zijn verwoede doe-het-zelvers. Bricoleurs in goed Frans.

Doe-het-zelf

Ik ben nooit zo’n doe-het-zelf liefhebber geweest. Ja, van oorsprong een techneut, maar ik vind het gewoon niet leuk om te doen. En ja, van meterkasten tot vloeren, ik heb ook van alles gedaan, maar nooit het echte bouwen. Een schutting en een poort waren mijn limiet.

Maar nu, in Frankrijk, heb ik weer de keus. Zelf doen, of niet doen. Een vakman is niet te betalen… Ja, voor zonnepanelen (verplicht een vakman als je wilt terugleveren) of een warmtepomp huur ik een vakman in. Maar er moet nog zoveel gebeuren…

Schuur 1 en 2

De eerste zomer heb ik het houten schuurtje vervangen. Samen met Liam (kleinzoon), dat was een leuk projectje. De nieuwe houten schuur staat nu op een betonnen voet, en de schuur was een bouwpakket, dus dat red ik. Maar die winter waaide het dak van de stenen schuur. Het houtwerk was rot, en toe kwam de wind onder de plastic dakplaten. Open dakkie is leuk, maar voor een auto, niet voor een schuur. Dat was dus project 2.

Met een echte doe-het-zelf mentaliteit een paar blokken op de achtermuur (zodat het dak wat afschot kreeg), een houten constructie en golfplaten. Zeg nu zelf. Ziet er goed uit toch?

En ja, er moet nog een laagje stuc op.

Winter

En vlak voor de winter begon hadden we een herfststorm. En daar ging het dak van de kapschuur / houthok. Nu was dat wel een Frankenstein schuur. De constructie bestond uit oude eiken palen, met daartussen muurtjes van holle betonblokken. Daarop een dak, waar nodig ondersteund door palen, van tientallen verschillende balken en balkjes, met daarop bitumen golfplaat, pvc plaat en pvc golfplaat. Vastgehouden door er hout op te leggen, of metalen strips. Je kon een hele historie aflezen, 50 jaar Franse architectuur.

De groter stukken heb ik nog niet afgevoerd:

In eerste instantie dacht ik alleen het dak te vervangen, maar de muren stonden niet vast aan de palen…. Een duwtje en ze lagen om.

Schuur 3

Kortom, nieuwe fundatie, want mijn metsel vaardigheden (ik had nog nooit gemetseld) zijn niet zodanig dat ik gebruik kan maken van de halve blokken (10cm). Hele blokken (20cm dik) zijn zwaarder, en dus een betere fundatie met wapening.

Na de eerste rij blokken keek ik zelfvoldaan langs het muurtje. En ik waande me 45 jaar jonger. Niet vanwege het harde werk, maar omdat ik op slag zeeziek werd van de golvende en slingerende rij blokken. Net als toen ik voor het eerst naar zee ging.

Maar hoe hoger ik kom, hoe rechter de muur wordt. Als ik er nu langs kijk blijft het bij een licht katterig gevoel. Althans, in mijn buik, mijn rug verteld een heel ander verhaal….

En ik moet nog een stukje….

Er kan nog meer bij

Als ik vervolgens iets verder loop, dan zie ik het volgende project al weer opdoemen. Er staan namelijk meer muurtjes tussen houten balken.

Achter dit muurtje staat de compostbak. Die durf ik niet leeg te halen…..

Het eind resultaat is prachtig geworden, zeg ik Annemiek. Het hout ligt weer droog en de winter kan beginnen.