Het is altijd ergens borreltijd

Waar je ook bent, waar je ook woont. Het is altijd wel ergens borreltijd. Deze woorden schreef Susan voor mij in haar kookboek ‘Borreltijd’.

Ik volg Susan al heel lang. Dit is ooit begonnen op Twitter. En dat is lang geleden want hier doe ik al jaren niets meer mee. Het kan dus zomaar ruim 8 jaar zijn dat ik haar volg. In een ver verleden heb ik zelfs 2 mooie Creuset theepotjes met een kopje eronder bij haar gewonnen. Ze staan nu in Frankrijk. maar ik ben er nog steeds blij mee.

Het kookboek Borreltijd kwam uit 2019 en ik heb een exemplaar van de derde druk gekocht. Hij stond al een tijdje op mijn lijstje. Maar er staan wel 100 kookboeken op dat lijstje. Sommige boeken verdwijnen weer van de lijst. Ik heb ze ergens in gekeken, of mijn interesse is weg. Maar ‘Borreltijd’ is een ander verhaal. Mijn website heet niet voor niets ‘Leven als god in Frankrijk’.

Keuze stress

De hoofdstuk indeling in het boek is naar ’type’ borrelplank. Zo is er een Duitse borrelplank, maar dat kan ook op onderwerp. Dat maakte de keuze welke borrelplank ik wilde maken een beetje lastig. Er staan meer dan 70 recepten in. Maar de keuze was toch snel gemaakt. Het ging de ‘champagne plank’ worden, dat vinden jullie vast niet vreemd. Ik ben gek op bubbels, ik haal ze meestal bij een vaste leverancier in Frankrijk. Maar helaas ben ik niet in Frankrijk, en de voorraad is op.
Maar ik zou geen Annemiek heten als ik niet meteen toen ik de plank uit koos, twee flessen bubbels de koelkast koud had gelegd.
En daarna opgezocht waar ik oesters kon kopen in Heerlen etc. En een datum geprikt voor mijn date met Lars. Ik dacht meteen aan gisteren, het was toen tenslotte Valentijnsdag.

Dat komt omdat, precies een jaar geleden, Lars wilde plannen kreeg na het nuttigen van een wijnarrangement bij het Valentijn diner. Op de terugweg overviel hij me met de medeling dat hij naar Frankrijk wilde emigreren. En zoals jullie inmiddels weten, ging dat idee niet over toen hij nuchter was.

De plank

Spannend vond ik zo’n borrelplank wel op 14 februari. Met te veel bubbels, zou ik misschien zomaar opnieuw moeten emigreren, naar Nieuw Zeeland misschien wel 😉

Conclusie, we hebben genoten van de borrelplank Susan. En er staat nog heel veel in je boek, wat hier zeker nog op tafel gaat komen. Onder andere de hartige Madeleines en de tomaten tarte tatin.
Ook de cocktails in het boek ga ik zeker proberen.

En voor de geïnteresseerden, dit jaar heeft het niet geleid tot een nieuw wild plan.