Het maatje van Houdini

Na maanden van rust heeft Eka zich weer bedacht dat ze, als reïncarnatie van Houdini, toch af en toe moet ontsnappen. En ook dat ze de rustige maanden moet compenseren. Kortom, Eka loopt meerdere keren per dag haar ‘hek-inspectie’ om te kijken of er toch niet ergens een gaatje te vinden is. 

Nu is ze gelukkig redelijk goed te volgen, en ze gaat niet te ver weg, dus meestal is, na een wandeling door het gehucht, alles weer onder controle. 

Hector was wel wat jaloers op de aandacht die Eka kreeg. En ja, hij kreeg zijn blokje kaas als iedereen weer terug was. Maar toch…..

Marco Polo

Kortom, Hector besloot om mee te gaan. Maar waar Eka de reïncarnatie van Houdini is, is Hector de reïncarnatie van Marco Polo. De eerste keer hadden we geluk, hij liep zich vast bij zijn vaste kattenvoer dealer. Hector weet dat aan de andere kant van het gehucht er kattenvoer buiten staat. Bij het zwembad van onze buren daar, en Hector is niet kieskeurig wat eten betreft. Maar daar liep hij vast op een hek en konden we hem arresteren. Eka hadden we toen al te pakken, eind goed, al goed.

Maar als volleerd wereldreiziger liet Hector de volgende dag zien dat hij geleerd had. Toen onze Houdini weer een gat had gevonden ging Hector er meteen achteraan. En dit keer combineerde hij zijn ontdekkingsreiziger-kant met wat Femke Bol. Hij ging er in een gigantisch tempo vandoor, en dit keer de andere kant op, de velden in. En Eka hobbelde daar achteraan.

Op jacht

Miek pakte de fiets, en ik de auto om op Hector en Eka jacht te gaan. En zo leerden we onze omgeving nog beter kennen. Af en toe vingen we een glimp op van een racende Hector die over greppels en beekjes vloog al was het een hordeloop. Zodra hij ons zag werd er even een tandje bijgezet en verdween meneer weer uit beeld. Gelukkig bleef hij wel bij Eka in de buurt.

Vals spelen

Na geruime tijd besloot ik om vals te spelen, we zijn graag buiten, maar niet rennend achter twee honden aan. We hebben midden op een akker Hectors voerbak neergezet met wat brokken. En dat bleek toch belangrijker dan zijn vrijheid. Of misschien was hij gewoon moe en vond hij het tijd om naar huis te gaan. In ieder geval hadden we ze weer te pakken. 

En Hector was niet de enige die moe was. We zijn de deur alleen nog maar uit geweest om de honden uit te laten. Ze mochten even niet los de tuin in .Ik ben namelijk geen reïncarnatie van inspecteur Clouseau, dat ik de hele dag dingen/honden wil opsporen.

Het werd ook de hoogste tijd dat Lars weer eens een blog zou schrijven onder het kopje Frankrijk. Zijn laatste blog op de site was in september 2023 Nazomeren