Asterix en Obelix

Regelen

In de vorige blogs heb ik beschreven hoe we ons huis gevonden hadden, er brak nu een drukke periode aan. Er moest van alles geregeld worden. Internet, want anders kan ik niet werken, een verzekering, elektra, water. En alles natuurlijk in het Frans. Nu ben ik al een tijdje Frans aan het leren, maar Fransen hebben de gewoonte om spaties over te slaan als ze praten. En ze praten snel, te snel voor mij. Gelukkig heb ik handen en voeten en een Fransman kijkt niet op van wat theatrale gebaren.

Bureaucratische kip / ei

Ik kwam er al snel achter dat ik een Frans telefoonnummer nodig had. Fransen zijn gek op formulieren, en alle formulieren hebben een telefoonnummer nodig. Op internet moet dat een Frans nummer zijn, want formulieren doen niet aan landcodes. En als je niet gelooft dat Fransen wat met formulieren hebben? Asterix en Obelix is geschreven door een Fransman, en ‘fomulier A38’ is voor elke Asterix en Obelix fan een begrip.

Een mooi voorbeeld daarvan is dat je voor ongeveer alles je adres moet kunnen aantonen. Zonder bevolkingsregister kan je geen uittreksel maken, dus hoe bewijs je waar je woont?
Dat doe je op zijn Frans, met een rekening van de energie maatschappij. Dat heb je zelfs nodig om een contract met, je raad het al, een energie maatschappij af te sluiten. Dat is de bureaucratische variant op de kip en het ei.

De eerste dagen kreeg ik zodoende helemaal niets voor elkaar, erger nog, mijn lijstje werd alleen maar langer (bankrekening, telefoon). 

Op zijn Frans

En langzaam leerde ik; Fransen accepteren een buitenlandse bankrekening (als je ze vertelt dat ook Frankrijk aan SEPA mee doet en ze wel moeten). Maar dan moet je wel het juiste bewijs van je bankrekening meenemen. En Nederlandse banken kennen dat niet. De Franse manier is om dat ding gewoon zelf te maken en dan thuis uitprinten. Dat wordt ook gewoon geaccepteerd.

De energie maatschappij, en de verzekeringsmaatschappij, accepteren naast een rekening ook een copy eigendomsbewijs van het huis. En ja, dat mag je dan ook achteraf opsturen.

Zo werd de lijst langzaam weer korter. Als één van de eerste was dat internet (4G, lekker, nu hadden we ook in onze tijdelijke woning snel internet. Ik kon eindelijk mijn video aanzetten tijdens de vergaderingen). 

De verzekering werd ook geregeld. De verkoopster in de brillenwinkel naast de assurantie shop sprak een beetje Engels en sprong in wanneer nodig. Kreeg ik toch mooi een compliment toen ze mijn bril herkende als een Theo. 

Notaris

Ook de papieren van de notaris kwamen binnen. Toen werd het ook tijd om het geld over te maken. Een Franse bankrekening heeft veel nummers, heel veel nummers. En als je een groot bedrag overmaakt, dan wil je wel dat het goed terecht komt. Dus controleren, nog eens controleren, en voor de zekerheid Annemiek ook nog eens laten controleren. <SEND> 

Als dat maar goed komt. Gelukkig dacht de notaris mee en stuurde hij geen bevestiging, konden we wat langer van de spanning genieten.

Tijd

De notaris was iets langzamer dan gepland. Met als gevold dat we maar twee dagen hadden om alles in het huis op de juiste plaats te zetten…… Tenminste…. als we iets hadden. Onze spullen waren er nog niet. Gelukkig kon ik regelen dat de verhuizer een week voor de overdracht van het huis kon komen. Dat scheelde een maand opslag en drie maanden verzekering (en ik kan je vertellen, die verzekeringen zijn duur).

Aan al dat gerommel van wanneer dingen moesten gebeuren kon ik al duidelijk merken dat ik me thuis begon te voelen in Frankrijk. Gewoon met de Franse slag regelen. Dat ik ooit projectmanager geweest ben durf ik niemand meer te zeggen. Ze zouden me trouwens niet meer geloven ook.

Klap van de molen?

Ik had twee weken vakantie opgenomen, dus ik was al wat uitgerust voor de verhuizer kwam. ‘s Ochtends vroeg naar Brigueil-le-Chantre. Verhip….. had jij die windmolens gezien? Er stond in de stukken van de notaris dat er windmolens zouden komen. En op internet had ik gelezen dat die voor dit jaar gepland stonden. Maar ze stonden er al. Nooit gezien. Op 700m afstand van het huis, maar wel 100m hoog. En Paul had nog gevraagd toen we er de eerste keer waren, heb je de windmolens gezien? Maar de windmolens die we gezien hadden stonden op 5 km afstand. 

De spullen komen

De verhuizer kwam laat, file. Zijn hulpjes waren wel op tijd. We hebben maar een kop koffie aangeboden en daarna wachten. Na drie uur was de verhuizer er.

De vrachtwagen ging open en vervolgens begonnen de mannen een volkomen vreemde inboedel uit te laden. Ehhh, heren? Bleek dat onze spullen erachter stonden, dit moest er toch echt eerst uit voor ze bij onze spullen konden.

Vier uur later was alles eruit. Mijn god, wat een ongelofelijke berg dozen. Hoe gaan we dat ooit opgeruimd krijgen?

Een nieuwe lock down? 

Ik had tussendoor ook nog even met Paul zitten praten. Het merendeel van zijn spullen was al weg uit huis, alleen nog wat restjes. En de tuin, die stond nog vol. Maar we maakten ons beiden zorgen om de toespraak van Macron die ’s avonds gepland was. Wat nu als we weer in lock-down gingen? En we niet meer mochten reizen?

‘s Avonds bracht Macron de verwachte boodschap. Binnen 2 dagen ging Frankrijk weer in lock-down. Paul belde dezelfde avond en we spraken af dat we de volgende dag al het huis in konden.

Snel naar de huisbaas van onze tijdelijk woning. ‘We vertrekken morgen’. De huisbaas, als Fransman, snapte dat niet erg, je kunt toch gewoon door de lock-down heen? Maar ja, ik als Hollander snap nog niet erg hoe streng Fransen zijn. Soms lijken ze streng, maar zijn er ‘manieren’ om daar mee om te gaan. Niet dat ik met mijn Frans een agent ook maar enigszins kon uitleggen wat ik aan het doen was. Toch maar morgen naar Brigueil-le-Chantre.

Inrichten

Toen we aankwamen stond Paul al klaar, hij had al zijn spullen weggehaald (4 uur ‘s ochtends was hij klaar). Lekker voor ons, nu hadden we de tijd om alles op ons gemak uit te gaan pakken.
Maar die eerste dag ging het nog niet zo hard. Alleen het bed, dat zou en moest in elkaar. We keken al weken uit naar ons eigen bed. Niet meer het twijfelaartje in het tijdelijke huis, met een matras dat al mijn beweging versterkt doorgaf aan Annemiek. Als ik me te vaak omdraaide werd ze zeeziek. Ik kan naar eer en geweten zeggen dat we echt als vorsten geslapen hebben die eerste nacht.

Asterix en Obelix

Met het bed in elkaar, en wat stoelen, hadden we tijd om te gaan zitten in de tuin. En dan genieten van ons uitzicht. Om het helemaal af te maken nog een glas wijn erbij. En gezelschap van de huiskatten. 

• 

De huiskatten moet ik nog even uitleggen. Die hoorden bij het huis, of eigenlijk de tuin, want ze kwamen niet binnen. En ze hadden ontzag voor Pippa. Tenminste, aan het begin, toen ze merkten dat Pippa niet in ze geïnteresseerd was werden ze minder voorzichtig. 

Nu is ‘de katten’ niet zo’n goede/vriendelijke naam. En omdat Paul ze geen naam gegeven had, deed ik dat maar.
Het was een grote (mama) en een kleine kat. Gezien de historie van de varkensstal, en het feit dat er heel soms wilde everzwijnen in de tuin lopen, heb ik de katten maar Asterix en Obelix gedoopt. Voelen ze zich een beetje thuis.

• 

Thuis

De dagen erna wisselden we wandelingen door de omgeving af (twee keer per dag een langere wandeling met Pippa) met het in elkaar zetten van kasten, stoelen, tafels, nog meer stoelen, nog meer kasten etc (ik) en het leeghalen en opruimen van de dozen (Miek). En omdat we de extra dagen hadden, konden we ook ‘s avonds op tijd stoppen.

Na die week waren we dan ook helemaal gewend, en verknocht aan het huis. Jammer dat ik voor mijn werk tijdelijk terug moest naar Nederland.
We hebben een appartement gehuurd in Heerlen. Voor kerst en oud en nieuw gaan we uiteraard weer snel naar huis en bij Asterix en Obelix kijken.

En die windmolens? Als je buiten wandelt en je komt langs de molens dan kan je ze horen. Maar het zijn moderne windmolens, waar al de laatste technieken in verwerkt zijn. En zodoende zijn ze best wel stil. En laten we eerlijk zijn, 700m is best een afstand, nee, van de molens hebben we geen last.

De overige delen van het ‘Frankrijk’ blog? Gewoon boven op de pagina op ‘Frankrijk’ klikken….